Joan Xandri: iragankorra

Inspirazioa naturan dago. Premisa horrekin, hemendik aurrera eta Andorra la Vellan, Joan Xandrik aurkeztutako proposamena ikusi ahal izango dugu, nolabait, atzera begirakotzat jo dezakegun erakusketa pertsonal batean, joan den mendeko laurogeiko hamarkadaren amaierako lanak zein duela hilabete batzuetako beste batzuk aurkituko baititugu, azken hauetako batzuk erakusketarako berariaz osatuak. Aldaketa iraunkorra, pertzepzio ebolutiboa, egun batean iraunkortzat jo dezakeguna ez dela hurrengo egunean konturatzea: horiek guztiak dira artistak denboraren joana eta horrek dakarren edo eragiten dituen eraldaketak balioestera eramaten duten ezagutza-elementuak. Eta hausnarketa hau egiteko momentuan, Xandrik beregandik gertuen dagoenari erreparatu dio: natura. Aukera honek (ez nahita, senezkoa) aurreko kontzeptu-lanari gogoeta gehigarri bat gehitzeko aukera ematen dio: pertsonak ingurune naturalarekin duen elkarrekintza. Elkarreragin hori ageriko eraldaketa baten analisian beste elementu bat izango da, aldaketa —etengabea, askotan ikusezina, baina ingurune naturalaren ekintza endogenoaren ondorioz ezarritako arauak jarraitzen dituena— aldatzea eragingo duena.

[fitxategia98f4b]

Bere pertzepzioak adieraztean, artistak ez du izaera errebindikatiborik hartzen, ingurunearen baldintza eraldatzaileak zeintzuk diren (naturalak edo induzituak) eta zer ondorio dituzten ikustera eramaten gaitu. Transitory (erakusketaren izena) argi adierazten du jarraitutako bidea eta bere izaera. Sarrerako zati batez gain, margolan zaharrenak ikus ditzakegun —animaliak jada agertzen diren, benetakoak, baina irudimenezkoak diruditenak—, teknika berriek (adibidez, tinta txinatarra) edo euskarri berriek eskaintzen dituzten sormen-aukerei buruzko emaitza abstraktuagoak dituen hausnarketa teorikoagoa ere jasotzen du erakusketak, baita Veneziako Arte Bienalean Andorrako Arte Bienalean izan zuen presentziari buruzko dokumentazioa ere. Instalazioei eskainitako aretoan —azken boladan bere obraren zati dezente bideratu dute— bere ekoizpenean parte kontzeptualak bereganatu duen kokapen nabarmena ikusiko dugu, non mihiseak (lanaren oinarrian egon arren) errealitate konplexuagoetan asimilatuko diren. Naturak omnipresente izaten jarraitzen du, baina orain baldintza ezberdinetan.

[fitxategia01004]