Erakusketak
Antoni Tàpies: munduaren irudimena
Haren eragin, erreferentzia eta sormen-loturen azterketa.
Antoni Tàpies beti izan zen materiatik harago joan zen artista, baina paradoxikoki bere alderdi materiala da irudimen kolektiboan gehien iraun duena. Bartzelonako Tàpies Museoko 'The Imagination of the World' erakusketak ikuspegi hori zabaldu eta bere lana ikuspegi berri batetik arakatu nahi du. Imma Prietok eta Pablo Allepuzek komisarioa duten erakusketak Tàpiesen sorkuntzak euren ikus-testuinguruarekin, haien erreferentziekin eta bere ibilbidean zehar inguratu zuten irudiekin lotzen ditu.
Ideia artistaren beraren saiakera batetik sortu da, L'art i els seus llocs (1999) liburuan jasotakoa, non bere bilduma pertsonalari buruz hausnartu zuen kulturarteko eta diziplinarteko ikuspegiarekin. Erakusketa hau ez da Tàpiesen lanak erakustera mugatzen, bere sorkuntzaren eta hainbat iturritako objektu, dokumentu eta irudi batzuen arteko elkarrizketa eraikitzen du. Gure buruari galdetzera gonbidatzen gaitu: Zein elementu bisualek eragin zuten bere lanean? Nola elkarreragin zuten bere pentsamendu artistikoarekin? Eta, bestetik, zein irudi jaio zitezkeen bere ondaretik?
[fitxategia08f90]
Gaur ireki eta 2026ko urtarrilera arte bisitatu daitekeen erakusketa museoko lehen solairua hartzen du eta bere hastapenen arakatzetik hasten da, akademizismo zorrotzaren eta abangoardiarekiko hausturaren artean ibiltzen zenean. Erretratu eta zirriborro hiperrealisten bidez, hasierako etapa figuratibotik hizkuntza esperimentalago batera igarotzea sumatzen dugu. Erakusketaren beste giltzarri bat gorputza paisaia eta paisaia gorputz gisa dira, Tàpiesen hainbat lanetan dagoen ideia. Sustraiekin bat egiten duten eskuak, eraldaketan dauden gorputzak, naturarekin loturak eta indar telurikoak... Erakusketak artistaren belaunaldi-erreferenteak ere biltzen ditu, psikoanalisitik hasi eta herri kulturara, zinema eta aldizkari ilustratuak barne. Era berean, erakusketaren ardatz kontzeptualetako bat Ramon Llullen ars combinatoria-rekin duen lotura da, kontzeptuen konbinatorikan oinarritutako ezagutza sistema, eta Tàpiesek bere praxi artistiko eta intelektual propioa jorratzeko moduarekin bat egiten du.
[fitxategia373ad]
Proposamen honek Tàpies-i buruzko ohiko estereotipoak desegin nahi ditu, gainera. Komisarioek adierazi dutenez, bere erradikaltasuna leundu egin da denborarekin, artista material izatera ia soilik murriztuz. Egia esan, tentsio intelektualez betetako testuinguru batetik abiatzen da bere obra: surrealismoa, marxismoa, dadaismoa 1940ko hamarkadako Bartzelonan... Bere sorkuntza ez da ezerezetik sortzen, erakusketak argitara eman nahi duen erreferentzia eta eragin sare batetik baizik. Zentzu honetan, azpimarratzekoa da bere oroitzapenetako azken artikulua magiari eta surrealismoari eskainia izan zela, funtsezko alderdiak bere lana dimentsio sinboliko eta transzendental batetik ulertzeko.
Zentzu horretan, 'Munduaren irudimena' lotura-joko gisa aurkezten da. Tàpiesek berak, bere idatzietan, konbinazio infinituen ideia horrekin jolasten zuen jada. Orain, Museoak ere gauza bera egitera gonbidatzen gaitu: bere lana birpentsatzeko, geure buruari galderak egiteko eta lehendik ezagutzen dugunaz harago bere unibertsoa berraurkitzera.
[fitxategia3e82]
Interesatuko
zaizu
...
