'Inork ezin du menda zaporea partekatu', BilbaoArten

'Nadie puede compartir el sabor de la mint' izenburupean, BilbaoArte zentroko URIBITARTE40 Aretoa arte garaikidea hitzak eta objektuekin eta bizipenekin duten harremanaz hausnartzeko espazio bat bihurtu da, izenek gure pertzepzioak nola moldatzen dituzten zalantzan jarriz eta ea kontuan hartuta. izendatzeak inguratzen gaituen guztiarekin duen lotura mugatzen edo sendotzen du.

Erakusketa hau BilbaoArtek bultzatutako komisariotza deialdiaren baitan ekoitzitako lehena da, bere bildumako artistak proiektatzeko eta haien lanen ikuspegi desberdinak eskaintzeko helburuarekin. Iñigo Villafranca Apesteguiak eta Lorenzo Galgók komisarioa duten proiektuak bilduma heterogeneo batekin lan egitearen konplexutasuna aztertzen du mendarekin, bere usainagatik erraz antzematen den baina aldi berean definitzen zaila den landarearen analogiaren bitartez. Nola azaldu mendaren zaporea bere esentzia mugatu gabe? Galdera honek, Shakespeareren larrosen izenari buruzko hausnarketa ospetsuan ere inspiratuta, erakusketa bat gidatzen du, non Mikel Ruizen eta Daniel Llaríaren diseinu eszenografikoak ere areagotzen dituen komisarioek planteatutako galderak.

[fitxategia6ee0]

Bilduma heterogeneoa

Erakusketak BilbaoArte bildumako artisten bederatzi pieza biltzen ditu, bakoitza etiketatze soiletik haratago joan nahi duen planteamendu batekin eta bildumaren aniztasun ezaugarri hori erakusten duena, materialekin eta kontakizunekin ditugun loturak birpentsatzen dituzten hainbat ikuspuntu jorratuz.

Martí Madaulak , 'Lehen eta azken esaldia' lanarekin, jolasa eta ausazko idazkera aztertzen ditu paperean dauden balen antolaketaren bitartez, sormen prozesua metafora moduko bat bihurtuz. Ander Pérez Puelles -en 'Trebedé'n, zutoin bati lotuta dagoen kameraren mugimenduak keinua esanahi artistikoko tresna bihurtzen du.

Artearen eta egunerokoaren arteko elkarrizketa hau, bi kontzeptuak deshierarkizatu asmoz, Miguel Alejosen 'X-5-75' bideoan ere agertzen da, berearekin grabatutako esklabo baten sinbologiarekin jolasten duena. izena, edo José Juradoren argazkiak, 'Ez gara ez hemengoak ez hangoak', Extremaduratik Euskadirako bidaia bat bisualki kontatzen dutenak, kultur memoriaz kargatuta. Aldi berean, Sofía Montenegroren 'Ya ha salido el sol'-ek ibilaldi batean entzutera gonbidatzen du, eguneroko bizitza hau dimentsio kontenplaziorago batera igotzen du.

[fitxategia86a1a]

Espekulazioaren esparruan, Usoa Fullaondoren 'Sin título' eta Milena Rossignoliren 'Suelos' lanak ukigarritzat jotzen dugunaren mugak zalantzan jartzen dituzten eszenatoki alternatiboak proposatzen dituzte. Lan hauek paisaia eta ehundura berriak irudikatzeko ateak zabaltzen dituzte, munduari beste forma bat eman nahi dion ariketa batean, ezarritako konbentzioetatik haratago.

Azkenik, Maider Aldasoro eta Gorka Eizagirreren piezek funtzionaltasunaren eta estetikaren arteko erlazioaz hausnartzen dute. 'Flor' erabili ahal izateko hauskoregi dirudien zetazko banku gisa aurkezten da, eta 'Sin título'-k, berriz, burdinaren sendotasuna eta egunerokotasuna uztartzen ditu, urtetan BilbaoArteko bisitarientzako eserleku gisa balio izan duen egunerokotasuna.

Laburbilduz, otsailaren 2ra arte bisitatu ahal izango den erakusketa artelanekin eta munduarekin erlazionatzeko moduari buruzko introspekzio ariketa gisa aurkezten da. Aldi berean, BilbaoArtek artistekin duen konpromisoa berresteko modua ere bada.

[fitxategiabd04e]