Azaroaren 26an, asteartean, Bartzelonako Nau Bostik-ek Kataluniako erakundeetan kultur aniztasunari buruzko beharrezko eta premiazko hausnarketa egin zuen. CoNCA -k sustatutako The treatment of cultural aniztasunaren kultur erakundeetan Kataluniako kultur erakundeetan txostenaren aurkezpenak erronka iraunkor bat nabarmendu zuen: Kataluniako gizartearen aberastasun multikulturala herrialdeko kultur ekipamenduetan integratzea.
Jordi Baltà -k zuzendutako ikerketa zehatz baten emaitza den dokumentu honek gabeziak nabarmentzen ditu eta horiei buelta emateko estrategiak proposatzen ditu. Katalunia jatorri eta adierazpenen mosaikoa den arren, errealitate hori ez da proportzionalki islatzen kultur erakundeen edukietan, taldeetan edo politiketan . Margarida Troguet CoNCAko presidenteordeak azpimarratu duenez, "aniztasunaz hitz egitea giza eskubideez hitz egitea da".
Txostenak argi uzten du kultur aniztasuna ezin dela murriztu instalazioetarako sarbidea bermatzera soilik. Ezinbestekoa da edukien sorkuntzan, ekoizpenean eta hedapenean parte-hartze aktiboa erraztea. Eraldaketa horrek diskurtso aldaketa ez ezik, kudeaketa eta kultur produkzio ereduak berregituratzea suposatzen du, gizartearen errealitatera iragazgaitz bihurtuz. CoNCAtik argi utziz hori ez dela inklusio nahia soilik, kultur arloan ekitatea eta ordezkaritza bermatzeko oinarrizko beharra baizik eta konpromiso politikoa, borondate instituzionala eta hiritarrarekiko etengabeko elkarrizketa eskatzen duela.
[fitxategia51d00]
Hiru ardatz egiturazko aldaketa bati aurre egiteko
Txostena Kataluniako kultur politikak birkonfiguratzeko giltzarri diren hiru ardatz nagusitan eraikitzen da. Lehenik eta behin, kultur aniztasunari buruzko eztabaida testuinguruan jartzen duen eta kulturartekotasuna, kultur eskubideak, deskolonizazioa eta kultur adierazpenen aniztasuna bezalako funtsezko kontzeptuak sartzen dituen kontzeptu-esparru bat ezartzen da. Marko teoriko honek kultura-aniztasuna kultura-erakundeetan eta ekipamenduetan elementu zentral gisa txertatzeko beharra justifikatzen duten argudio sendoak planteatzeko balio du.
Bigarrenik, azterlanak helburu hori lortzeko landu beharreko hainbat esku-hartze eremu zehazten ditu . Besteak beste, erakunde-esparruak, erakundeen barne-egiturak, sorkuntza artistikorako laguntza, edukien programazioa eta bistaratzea, baita publikoarekiko harremana eta datuen kudeaketa ere. Elkarrizketetan eta inkestetan oinarrituta, txostenak adibide zehatzak eta kasu praktikoak biltzen ditu, bai Kataluniakoak, bai beste herrialde batzuetakoak, zeinak arlo horietako bakoitzaren praktika onak, erronkak eta aukerak erakusten dituztenak.
Azkenik, txostena administrazio publikoei, kultur erakundeei eta inplikatutako gainerako eragileei zuzendutako gomendio multzo batekin amaitzen da. Jarraibide hauek ekintza zehatzak proposatzen dituzte, hala nola, gobernantza ereduak berrikustea, inklusiboagoak izan daitezen, hainbat talderen parte-hartze aktiboa indartzea kultur sorkuntzan eta ekoizpenean, eta baliabideetarako berdintasunezko sarbidea bermatzea.
[fitxategiab2569]