Baner-1280x150-px

iritzia

Bartzelonako bizitza

5 pintzelada Miquel Barcelóren 'From my life'.

Sense títol (1990), Miquel Barceló. © Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofia
Bartzelonako bizitza

Miquel Barcelók 'De la meva vida' kaleratu berri du, Galaxia Gutenbergek zuzendutako liburua, eta hamalau urterekin jada margolari izango zela bazekien artistaren bizitzan eta obran egindako bidaia da. Murgiltze osoa Palmako bere kapera edo Genevako NBEren kupula nondik datozen ulertzeko. Ondoren, irakurtzeko gosea pizteko 5 trazu:

1. Urpekaritza eta pintura

Itsasoaren eta pinturaren arteko lotura erabatekoa da Barcelórentzat. "Zure burua murgiltzea margotzea eta idaztea bezalakoa da". Felanitxen jaioa, Mallorcaren eta itsasoaren garrantzia presente dago liburuaren hasieratik. "Margotzen, igerian, irakurtzen. Hau da beti egin dudana», idatzi du. Pintura haurtzaroarekin lotuta dagoela sinetsita, bere ama kontatzen digu, hark oinordetzan hartu baitzuen kavaletea eta olio-pinturak. Oso harreman txarra izan zuen aitarekin, dio. Baina atzera begira, ezin diola errua leporatu dio, txorien, zuhaitzen eta arrainen izenak berarengandik ikasi zituelako.

2. Irakurtzeko grina

Hiru urte zituela, Miquel Barceló jada irakurtzen ari zen, Felanitxeko udal liburutegia irentsi zuen eta Rimbaud, Baudelaire, Nerval, Kafka, Canetti, Faulkner, Conrad, Yeats, Verne, Nabokov, Pessoa, Artaud, Fitzgerald... ezagutu zituen ( liburuaren 129. orrialdean erreproduzitzen den irakurketa-zerrenda ezinbestekoa da). Barcelók denbora asko eman dio irakurtzeari, eta, hain zuzen ere, liburuki honek 'Hermoso dueño de la vida mía' dioen Góngoraren bertso batetik abiatzen den izenburua du, nahiz eta Barcelóren eta poesiaren arteko harremana beste artikulu bateko materia den. .

3. Hiru letra tipoa, ahots bakarra

Liburua hiru letra tipoekin eraiki da, bata irudiekin batera doazen oharretarako, beste bat bere koadernoen transkripziorako eta hirugarrena bere hizkera islatzen saiatzen diren ahozko agerpenetarako. Bere koadernoetako argazkiekin, marrazkiekin, irudiekin tapiz bat ehuntzen duen konbinazioa, Bartzelonara hurbiltzen gaituzten elementuen isurketa. Liburuaren amaiera aldera zera dio: “errealitatean ez gara aldatzen, beti berdinak gara. Sentsazioak, antsietatea, leku berean sentitzen ditugu, hozka egiten zaituen eta uzten ez zaituen zerbait bezala”.

4. Afrika gauza guztien neurri gisa

Bartzelonako geografia partikularrean bada ez galtzen lagundu zion kontinente bat. «1986. urtea zen. Atzetik zetorren jende horren guztiaren presio jasanezina sentitu nuen, gazteegia nintzen famatua, arte saltzaileez nazkatuta nengoen, horregatik ikusi nahi nuen basamortua, hutsunea». Testuinguru horrekin, ez da harritzekoa bereziki Gaon (Mali) Barcelók ikasitako gauzen ulermena irauli izana.

5. Txu margoa

"Pintura guztiz jabetzen zaituen bulkada bat da"; “Pixar zerurantz. Txu margoa, tantaka anplifikatu!; «Pinturak, irakurtzea eta maitasuna bezala, denbora eskatzen du». Eta adierazpen hauek faltsutzen zituen bitartean beti itzultzen zen Pollockengana, Picassora, Toulouse-Lauttrec, Tintorettora... Liburuaren amaieran honako hau idazten du: «1983ko udan Parisen margotu nuena ez da oso ezberdina nik egin dute uda honetan. Koloreak pixka bat aldatu dira, gaur egun urdinez eta gorriz margotzen dut gehienbat. Baina koloreei buruzko gauza hau alkandora bat aldatzea bezalakoa da. Ez dago ezer mistikorik, gogoa dagoenean koloreak itzultzen dira”. Urteetan pintura, eskultura eta zeramika bereizketarik egin ez duen arren. Bere margolan guztiak zutik daudela dio eta bere eskulturak hormetan zintzilikatu daitezkeela dio.

[3197 errenkada]

300x300La-Galeria-201602-recurs

Interesatuko
zaizu
...

GC_Banner_TotArreu_Bonart_817x88