SWAB 2024: Asko argiak, batzuk ilunak

Caravaggioren lanetan bezala, argia eta iluna bizitzaren isla dira, metafora nahikoa elokuentea. Swab azokaren azken edizioa bisitatu ostean, sentsazio horrekin geratu nintzen.

Lehenik eta behin, ezaugarri horietako azoka bat Bartzelonan egitea balio erantsi handiko zerbait da, meritua. Sorkuntza sortzen ari den eta gaztearen ardatza da funtsean, nahiz eta gazteen mugak, orain 200 urtez biziko garela, ez dakizu non bukatzen diren.

Kultur proposamena ondo pentsatuta dago. Nazioarteko azoka onenetan dagoeneko ikusten ditugun berrikuntzak biltzen ditu, hala nola, ko-sorkuntza artistikorako espazioak, lurpeko espazio berriak, atal txiki baina interesgarri batekin, non artea eta diseinu industriala erlazionatzen diren (Art Basel Design-en bezala). Asia eta LATAM (Amerika) foku atalak, gainera, nazioarteko esparruan aspaldiko ekosistem artistikoekin iritzi-truke interesgarria eskaintzen du. Jardunaldien eta lotutako ekitaldien proposamenek ere dinamizazioa laguntzen dute eta ekitaldira hurbiltzen diren herritar berriak sortzen dituzte.

Hori guztia esanda, eta Díaz familiaren -ekitaldiaren sustatzaileak- egindako esfortzua goraipatuz datoz orain ilunak. Kokapen berriak ez du pabiloi zaharrak zuen glamourrik ez posizionamendurik. Arte azoka, funtsean, galeristak harremanak egitera eta ezagutzera etortzen diren espazio bat da, baina batez ere saltzera etortzen dira eta, urte askotan ARCOri gertatu zitzaion bezala, kultur gabeziak konpondu behar izan zituen agian ez lituzkeen gauzak programatuz. ohartu dira, Swab-ek batzuetan arreta galtzen du eta ahaleginak egin behar ditu erosketa atala eta erostera joaten diren bildumagile berri eta zaharrak hobetzeko. Kataluniako eta hiriko galerien presentzia ere oso urria da.

Azkenik, Swab ekitaldi garrantzitsua da Kataluniarentzat eta Bartzelonarentzat, Espainia eta Portugalgo mapan bere lekua duena, baina beharbada laguntza gehiagorekin (Manifestaren 8 milioiak ez dira behar) eta bere helburua hobeto hurbilduz. , ahaleginak optimizatuko lituzke, orain hitz bat esango dut, “eraginkortasun” artistiko eta kultural hobeagorantz. Galeristek saltzen dutela esan nahi du artistek saltzen dutela, hau da, beren sorkuntzekin bizi eta biziraun dezaketela eta, azken batean, jendeak kultur eta arte gertakaria balioesten duela eta esfortzua egiten duela esan nahi du, mantendu ahal izateko.