Claudio Goulart bere garaiko tentsioak eta eraldaketak diziplina anitzeko eta konprometitu baten bidez gorpuzten jakin zuen artista da. Orain, bere begirada kritikoa eta ikuspegi berritzailea 'Gladiators of the Future' erakusketarekin iristen dira Zielinsky galeriara, Barcelona Gallery Weekend-en barruan.
Brasilen jaioa eta Herbehereetan bizi dena, Goulart artista polifazetiko bat izan zen, eta performancea, bideo-artea, argazkigintza eta posta-artea hartu zituen artearen eta historiaren mugak zalantzan jartzeko baliabide gisa. Amsterdamen, bere praktika garatzeko ingurune emankorra aurkitu zuen, Flavio Pons, Ulises Carrión eta Vera Chaves Barcellos bezalako pertsonaiekin elkarlanean. Eragin horiek gorabehera, Goulart-ek bere ahotsagatik bereizten zuen, praktika artistiko garaikideetan oihartzun handia duten diskurtsoak sortuz.
'Etorkizuneko gladiatzaileak' erakusketa gaur, irailak 19, inauguratuko da eta azaroaren 12ra arte bisitatu ahal izango da. Sekuentzia kronologiko bati jarraitzen ez dioten lanen aukeraketa baten bidez, baina bere ibilbidea markatu duten gaien inguruan biltzen diren: gorputza, artistarena zein hiriena; politika, postkolonialismoa eta identitateak erdigunean dituela; eta denbora, bere lanean konstante bat. Bere sorreran, gorputza ez da soilik irudikapen objektu bat, erresistentzia eta eraldaketa lurraldea baizik.
Bere ibilbidean, Goulartek mundu garaikidea ulertzeko funtsezko gaiak jorratu zituen, hala nola, Ipar eta Hego globalaren arteko tirabirak, komunikabideen hegemonia eta ikuspegi postkolonialetik eraikitako estereotipoak.
Laurogeita hamarreko hamarkadatik aurrera, bere lanak dimentsio politikoagoa hartu zuen, GIB/HIESaren krisiak eraginda. Gorputzaren eta identitatearen poetika bere ekoizpenaren ardatz nagusi bihurtu ziren, zapalkuntzaren aurrean berreraikuntza pertsonal eta kolektiboaren indarrari buruzko hausnarketa eskainiz.
'Portrait interieur', Claudio Goulart (1995)