BONART_BANNER_1280x150

txostenak

Casa Maxence, Bartzelonako artisten egoitza berria

1905ean eraiki zen sustrai modernistekin, jauregia Bartzelonako ondare arkitektonikoaren parte da, Art Nouveau estiloaren eta Antoni Gaudí, Josep Puig, Lluís Domènech i Cadafalch eta Enric Sagnierren eraginen artean.

Casa Maxence, Bartzelonako artisten egoitza berria

Duela gutxi inauguratu zen Casa Maxence, Bartzelonako Pomaret kaleko 14. zenbakian, Sarrià auzoko egoitzan, eta mundu mailako artisten pintura, eskultura eta instalazioekin apainduta dagoen egoitza artistiko berria da. Didier Guillon arte garaikidearen mezenas eta bildumagilea da Valmont Fundazioko zuzendari nagusia. Bere esanetan, Casa Maxence "markaren lagun eta artisten etxea da eta Quetin Garel, Elle Marni, Carles Valverde, Frédéric Amat, Yves Lévêque, Pavel Rou Roučka eta Artigas Fundazioa bezalako artisten lanak erakusten ditu".

Guillonek aitortzen du berak eta bere familiak hamarkada bat baino gehiago daramatela Bartzelonako hiriarekin maitasun harremana. Jatorriz Valmont South Middle Europe filialaren egoitza zen, 1905eko etxeak aro modernistaren fintasunean ditu sustraiak. Etxea Art Nouveau estilo oparokoa da, Gaudí eta Joseph Puig, Lluís Domènech i Cadafalch eta Enric Sagnierren eraginekin. Bere fatxadagatik nabarmentzen da, non kolore pastelak goi-erliebeko hainbat motiborekin nahasten diren, eta xehetasun bukolikoek dotore egiten dute bidea hormetan eta balaustradan zehar. Laburbilduz, Casa Maxence leku paregabea da, eta belaunaldiz belaunaldi transmititutako Guillon familiaren artea, diseinua eta fintasuna erakusten du.

Etxea egongela eta lau logelaz osatuta dago, hiru solairutan banatuta, eskaileran maskara argitsuen erdiko kaskada batek elkartuta, Venezia misteriotsu eta erakargarri batean pentsarazten digutenak. Jabetzaren atzealdean lorategi japoniarra dago, oso espazio lasaia eta minimalista osatzen duena. Leku bat, batzuentzat kontenplazio iturri gisa eta besteentzat sormen iturri gisa balio duena, non artea eta natura guztiz harmonizatzen diren. Bestalde, estudioan Quentin Garel artista frantsesaren egur bigunetako txori itxurako eskultura bikain bat dago. 1975ean jaioa eta Madrilgo Casa Velázquezen bizilagun ohia, bere lana Elle Marnik sortutako Carrara marmolezko kaiola zuriaren ondoan dago, 1946an sortutako Carrara marmol fabrika italiar ospetsuak. Aipagarria da, halaber, biluzien erraldoia, elkarlanean egindako lana. Didier Guillonek eta Carles Valverde eskultore espainiarraren talentu handiko eskultoreak, Casa Maxence sarreran harrotasuna hartzen du. Pieza maisu honek berehala erakartzen du bisitarien arreta, bere presentzia ikaragarriagatik. Horrez gain, etxearen sarreran biluzi baten miniaturazko bertsioa aurki daiteke, hainbat materialetan aurkeztua. Didier Guillonen esanetan, "beste hiru Valmont Egoitzek bezala, etxea ostalaritzaren nozio tradizionala baino askoz haratago doa esperientzia artistiko, emozional eta murgilgarri bihurtzeko".

[Fitxategia48657]

Gela bat artista bakoitzarentzat

Bartzelonako Casa Maxencerekin, Valmont Fundazioak Xalet Capucine, Vila Valentine eta Résidence Bonvicini ditu, eta espazio horietan guztietan artea da protagonista nagusia. Guillon familiako kideek aukeratu duten herrialdeen eta artisten arteko lotura suntsiezin baten istorioa da. Esaterako, Bartzelonako pertsianen Art Nouveau estiloko berde pastelak sotilki elkarrizketa egiten du Veneziako Residencia Bonvicini-ko habeen aintziraren berdearekin eta Vila Valentinea Hydraren barrualdeak bereizten dituen urdin mediterraneoarekin. Estiloaren bilaketa hori artisten aukeraketa zorrotzean islatzen da, logela bakoitzari eskainita. Gainera, gela bakoitzak bere identitatea duela ohar gaitezke. Azpimarratzekoa da Isaok sinatutako eta Capucine Guillonek konposatutako zeramikazko lauki batzuen presentzia. Azken Valmont Egoitzetako sinadura artistiko ugarietako bat. Casa Maxence lau logelatan banatuta dago. Lehenengoa izpiritu erromantiko eta probokatzailea duen logela bat da. Paisaia biluztu bat erakusten duten zuri-beltzeko argazkiak ditu, artistari hainbeste gustatzen zaion New York Times-eko orrialdeetako tinta beltzeko marrazkien oihartzuna bezala. Andy Warholen estiloko hainbat pieza ere ikusgai daude. 2. zenbakiko logelak Frederic Amaten (Bartzelona, 1952) irudiari eskainia dago, eta bertan The Voyage of Telemac eta La Venjança izeneko piezak erakusten dira, Valmont Fundazioko kideek oso estimatutako lanak dira.

Bestalde, egongelan eta logelan 3. zenbakian, bisitariek Yves Lévêque (Frantzia, 1937) artista frantziarrari eskainia dagoela ikus daiteke, zeinak Didier Guillonek bezala bere artea pasioak eta ikuspegi artistiko argi batek gidatuta ikusten baitu. Bere lanak Maxence Etxearen Art Nouveau estilo oso bereizgarriarekin nahasten diren kolore leuneko formatu txiki eta handiak dira eta bere lan grafikoek bidai sentsorialen, irudimenezko paisaien eta ilargi-eremuen istorioak erreproduzitzen dituzte, baita kaleko txoriz zipriztindutako zeruak, etab. Azkenik, 4. aretoan, Pavel Roucka (Txekiar Errepublika, 1942) artistaren lana baloratu daiteke, zeinak konposizio figuratibo adierazgarriak aurkezten dituen, kolore-efektu ezohikoak eta ohikoak ez diren lan-prozesuak. "Dalila" lana nabarmendu behar da, oihalaren baitan gai eta prozesu bihurtzen dena.

[fitxategia97ef2]

Lotura sendoa Artigas Fundazioarekin

Casa Maxence-ko apaindegian sartzean J. Llorens Artigas ceramista ospetsuaren lanak baloratu ditzakegu, Didier Guillon eta J. Llorens Artigas Fundazioaren artean urte luzez egon den eta oraindik dagoen lotura sendoa azaltzen dutenak. Didierren esanetan, "Artigasen lanek hizkuntza artistiko deigarria ematen laguntzen dute, ametsa eta sorpresa uztartuz, denboragabetasunaren eta modernitatearen arteko harreman sotil batean, bisitariei zentzumen-bidaia paregabea eskainiz".

Ver_llover_Bonart_180x180 px20241120_Dones_Bonart_180x180

Interesatuko
zaizu
...

GC_Banner_TotArreu_Bonart_817x88